σκόρπισα;

Είχα 1000 κομμάτια
ενωμένα σε μια μεγάλη σημαία.

Σου δωσα 2 ποστ - ιτ
Και όλο το πακέτο
και οσο γραφω αυτες τις μαλακιες παλι σκεφτομαι οτι κανω μια μαλακια και μιση γιατι πολυ απλα δεν θα το διαβασει κανενας και εγω αυριο θα ειμαι παλι ο ιδιος και απλα θα ακουσω μια καλη μαλακια για το ποσο καλα ξερω να γραφω και οτι θα επρεπε να γραφω σεναρια.


Αλλα ξέρεις ποιο ειναι το καλυτερο σεναριο;

Αυτο που σε ποναει.

Και μενα δεν ποναει κανενας σας, πιο πολυ απο τον ιδιο μου τον εαυτο. Εγω με φτύνω και εγώ με εκθειάζω. Εγώ με γαμάω και εγώ με γλύφω. Και μια μέρα θα τα συγκεράσω όλα σε ένα, σε ένα μαγικό και σκατένιο οικοδόμημα με 2 αρχίδια και ένα πούτσο.

Και ξέρω οτι δεν ειμαι γλυκούλης. Ουτε τώρα ούτε ποτέ. Daddy, θελω να πεθάνεις. Μέσα μου. Βαρέθηκα να γυρνάω με τα κουρέλια σου.

Και ναι, τώρα ρίχνω δόνηση. Και ζω την μαλακία μου, και την καταθλιψη μου και είναι ολη δικη μου. Γνωριμη και σαπια.

Αναπνέω καπνό. So what? Δεν είναι κάθε μέρα λιβάδι.

Δεν έχω κανένα ταλέντο και καμία αρετή. In fact η μόνη μου αρετή κρύβεται ανάμεσα σε ηλεκτρονικές παγοκύστες και τάπερ και variety platters. Και ναι, με γαμήσατε όλοι. Φχαριστηθήκατε; Ελπίζω να το φχαριστηθήκατε γιατί για μένα ήταν one hell of a ride.

Και ναι, έχω κόμπλεξ. Αν είχες ζήσει τη ζωή μου θα είχες περισσότερα.
Και ναι, έχω μαλακισμένες συμπεριφορές. Και τις θάβω για ένα neon wall.
Και ναι, έχω πέτρα, και είναι από όλες εκέινες τις φορές που σκέφτηκα οτι είναι ωραίο να σε αντιγράφω, να παίζω με αυτά που έμαθα, να σε κοιτάω με 2 τεράστια μάτια, να σε ακούω, να μη σε νοιώθω.

Πέρασα απο το nobody's home, στο 505, στο origin of love, και πίσω. Και κατάλαβα κάτι. Δύο σάπιοι κόσμοι δεν αλλάζουν παρά μόνο αν τους κάψεις. Παρα μόνο αν τους διαλύσεις. Παρά μόνο αν τους σκοτώσεις.

Who said Billy has to be the same again? Ποιος λεει οτι δε θα ναι;

Δε θελω σχόλια.