Friday, October 31, 2008

rush day report #2 + DIY.

simera
ksypnisame arga
giati x8es itan mia megali nyxta
olo to vrady me ti vikki
sto amaksi
me beers kai tragoudia
itan omorfa :)

to prwi voi8isa me kati pswnia sto spiti
kai auto itan praktika oli i mera mou.
vareti kai anousia

kai twra akouw mousiki kai isws paw se kati party meta..
blah.


DIY: how to ruin your diet.

1) peite oti tha dwsete C2 sta gallika.
2) prospathiste na diavasete alla einai toso dyskola pou telika den ginetai tipota.
3) eat & drink de la biere.

P.S.1: mou leipei to kouneli tis Vikkisss
P.S.2: avrio oloi sto decadance.

Friday, October 24, 2008

rusty's emancipation - update

ΕΡΜ!
ναι
είμαι εδώ
δεν μεταλλάχθηκα σε τέρας!
νομίζω πως το μπλόγκ μου παραβάρυνε τώρα τελευταία και έχασε λίγο το νόημα, life experiences culture.

Μόλις διάβασα ότι ανακοινώθηκαν οι ημερομηνίες του επόμενου Synch Festival, και πραγματικά ψήνομαι αρκετά να πάω. Όσοι φίλοι πήγαν στο προηγούμενο μου είπαν τα καλύτερα. Το Synch 2009, λοιπόν, θα γίνει 12-14 Ιουνίου στο κλασσικό και αγαπημένο Γκάζι, όσο για τα line-ups, απ'ότι διάβασα, τίποτα δεν είναι ακόμη γνωστό.

Πριν δύο μέρες ήρθε σπίτι μου η Βίκυ και είδαμε μια ταινία που ήταν κατεβασμένη και ξεχασμένη σε ένα άσχετο folder στον iMάκη εδώ και αρκετούς μήνες. Μιλάω για το 'Hedwig and the angry inch.' Την ταινία μου πρότεινε ο Ερμής, και ενώ στα πρώτα λεπτά ομολογώ ότι αμφισβήτησα το γούστο του, η συνέχεια της ταινίας με διέψευσε. Σκηνοθέτης, σεναριογράφος και πρωταγωνιστής είναι ο John Cameron Mitchell, ο οπόιος μου ήταν ήδη γνωστός ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος του αγαπημένου μου 'Shortbus'. Πίσω στην ταινία, η οποία άν και musical (των οποίων δεν είμαι ιδιαίτερος fan), μου έκανε αρκετά μεγάλη εντύπωση, όπως και στη φίλη Βίκυ. A must see!
Το επόμενο είναι κατά τη γνώμη μου, ένα απο τα καλύτερα στιγμιότυπα της τανίας: The Origin of Love. (spoiler alert!)


Αύριο το προγραμμα μου λέει γαλλικά, γαλλικά και πάλι γαλλικά. Νομίζω στο τέλος θα μετακομίσω στη Γαλλία, να τελειώνω. Πιό φθηνά θα μου έρχεται..
Βαριέμαι να διαβάσω. Βαριέμαι...

Wednesday, October 1, 2008

alone.

δε θέλω για παρέα τις τραγανές νιφάδες βρώμης
δε θέλω για παρέα όλα τα κρέατα σφαγμένα
δε θέλω για παρέα ψωμί με μακαρόνια και κέτσαπ
θέλω εσένα
πάντα εσένα ήθελα
μα ποτέ δεν ήσουν εδώ
οπότε έμενα μόνος
με τις τραγανές νιφάδες βρώμης
όλα τα κρέατα σφαγμένα
ψωμί με μακαρόνια και κέτσαπ
και με μίσησα, με αντιπάθησα, με ξέρασα και με ξέπλυνα
θα έρθεις ποτέ;
θα είσαι εκεί ποτέ για μένα;
πότε θα πάθω καρκίνο; όταν πιά έχω ξεχάσει να αναπνέω; όταν σταματήσω να κλαίω; όταν πάψω να σε ονειρεύομαι;
ναι ξέρω είχες άλλα πράγματα να κάνεις
και εγώ...
εγώ...
δεν ήμουν ποτέ εκεί. το σώμα μου ήταν αλλά το μυαλό μου δεν ήταν. το μυαλό μου ήταν στον άλλον. πάντα εκεί είναι. μαραζώνω. και ξαναπεθαίνω. μέχρι να ξυπνήσω το πρωί και να αναστηθώ.

κάποια μέρα θα γράψω ανοιχτά
και θα είσαι μέσα
και εσύ
και εσύ
και εσύ
και εσύ...