θυμαμαι οταν ημουν 16.
Ονειρευομουν τη φοιτητικη μου ζωη καπως ετσι:
Θα ειχα περασει καπου στην επαρχια, σε μια σχολη που μεχρι τοτε στο μυαλο μου ηταν θολη. Ηξερα οτι μου αρεσει η ψυχολογια, αλλα μεχρι εκει. Σε ενα μικρο διαμερισμα, καθε μερα, ζωντας και γεμιζοντας εμπειριες με τους φιλους και τους συμφοιτητες μου.
Ξεγνοιαστη ζωη, μακρια απο ολους και ολα, αλλα παντα με ενα βλεμμα οπτιμιστικο. (τοτε ολα φαινονταν ασπρο-κιτρινα, αντε το πολυ πολυ σιελ, τιποτα μαυρο, αυτο ηρθε μετα).
Και μεσα σε ολα τα ωραια, και φοιτητικα, ειχα παντα στο μυαλο μου οτι οταν χρειαστει να πλυνω τα ρουχα μου δεν θα εχω προβλημα, μιας και υπαρχουν οι ταμπλετες SKIP! Πραγματικα, το σκεφτομουν πολυ, lol. Ειχα χαρει πολυ που η ζωη φαινοταν τοσο ευκολη και χαρουμενη και μπλα μπλα μπλα.
Απο τοτε μεχρι τωρα αλλαξαν παρα πολλα, η ζωη μου δεν εχει καμια σχεση αλλα τις ταμπλετες δε θα τις ξεχασω ποτε!
Ραγκουτσάρια...
4 years ago