Thursday, June 21, 2012

Who knows?

Stars fading,
but I linger on dear,
still craving your kiss.......





και μια μέρα ξυπνάς,

και περιμένεις,

αυτό που νόμιζες δεν ήρθε ποτέ, δε θα ρθει ποτέ,



πώς; αντίδραση;


η ζωή είναι απρόβλεπτη.



οι ευκαιρίες τελειώνουν,
εκεί που τις αφήνεις,
όχι εκεί που σου λένε οι άλλοι.



ΟΧΙ.


ε και;


στο χέρι σου είναι να κάνεις το όχι - ναι,
το ξύλο βροχή,
κτλ.


λοιπόν,
σήμερα,
θα ανοίξω το γραμματοκιβώτιο μου,
και θα δω το όχι μου σαν ναι,
και τα ξύλα σαν βροχή.



και μετά θα έρθω σπίτι για coffee & tv.


so we can start over again.