alone.

δε θέλω για παρέα τις τραγανές νιφάδες βρώμης
δε θέλω για παρέα όλα τα κρέατα σφαγμένα
δε θέλω για παρέα ψωμί με μακαρόνια και κέτσαπ
θέλω εσένα
πάντα εσένα ήθελα
μα ποτέ δεν ήσουν εδώ
οπότε έμενα μόνος
με τις τραγανές νιφάδες βρώμης
όλα τα κρέατα σφαγμένα
ψωμί με μακαρόνια και κέτσαπ
και με μίσησα, με αντιπάθησα, με ξέρασα και με ξέπλυνα
θα έρθεις ποτέ;
θα είσαι εκεί ποτέ για μένα;
πότε θα πάθω καρκίνο; όταν πιά έχω ξεχάσει να αναπνέω; όταν σταματήσω να κλαίω; όταν πάψω να σε ονειρεύομαι;
ναι ξέρω είχες άλλα πράγματα να κάνεις
και εγώ...
εγώ...
δεν ήμουν ποτέ εκεί. το σώμα μου ήταν αλλά το μυαλό μου δεν ήταν. το μυαλό μου ήταν στον άλλον. πάντα εκεί είναι. μαραζώνω. και ξαναπεθαίνω. μέχρι να ξυπνήσω το πρωί και να αναστηθώ.

κάποια μέρα θα γράψω ανοιχτά
και θα είσαι μέσα
και εσύ
και εσύ
και εσύ
και εσύ...