8a se faswna

ναι ναι. my πάρτυ ruled.
nice scarf
(αλλά νομίζω στο είπα και από κοντά)






Υ.Γ.1: τα τσιγάρα της μαμάς μου μυρίζουν ανησυχητικά μπαφίλα. προχώ...
Υ.Γ.2: μη φασωθείς ποτέ με τον κολλητό ή την κολλητή σου. την επόμενη δεν ξέρεις τί να πεις.

I have them too.

Σας μισώ.
Γιατι μου στερειτε τη ζωη μου
γιατι μου στερειτε στιγμες
γιατι δεν κανω οσα θα ηθελα να κανω
γιατι δε φευγετε ποτε και με τιποτα
γιατι με κανετε να αισθανομαι σαν ζωο
γιατι φοβαμαι να πιασω το δερμα μου
γιατι φοβαμαι να προχωρησω
γιατι φοβαμαι να σε γνωρισω
γιατι ο καθρεφτης μεσα μου σπαει καθε φορα
γιατι εχω γεμισει ενα κουβα και βαλε απο δακρυα και μιξες
γιατι κανενας δεν καταλαβαινει. ολοι εχουν αλλα οχι τοσες οσες ειστε εσεις.
γιατι ειναι ακριβο και δε θα κανει τιποτα
γιατι μου λειπει ο ηλιος το καλοκαιρι
γιατι μου λειπει η αισθηση οτι θα αδυνατισω και θα μπορω πλεον να με βλεπω ομορφο
γιατι μου λειπει να πιασω την κοιλια μου και το χερι μου απλα να γλιστρησει...
γιατι ειναι αδικο
γιατι δεν εφταιγα. ποτε δεν εφταιξα.
γιατι δεν το ήξερα
γιατι με κολλησες
γιατι σε μισησα μετα απο αυτο
γιατι δεν μπορω να παψω να σε αγαπω
και ας μισησα τον εαυτο μου.

my last chance for redemption

Υπάρχουν κάποιες στιγμές που απλά...
καταλήγεις στα παλιά
αγνοείς όσα επιδεικτικά μέχρι χθες παρουσίαζες ως κατορθώματα ζωής
γίνεσαι πάλι μαύρο, μουντζουρωμένο χαρτί συνειδητοποιώντας οτι η 'νέα σελίδα' που υποτίθεται ότι γύρισες ήταν απλά το τέλος του τετραδίου.

περνώντας μία τέτοια εβδομάδα (πώς είναι η εβδομάδα των παθών; ένα τέτοιο πράγμα), μπαίνω σε σκέψεις και αναρωτιέμαι...

έχουμε δεύτερες ευκαιρίες στη ζωή;
και αν ναι, πόσες;
τελειώνει ποτέ το τετράδιο με τις λευκές σελίδες μας;


Είμαστε γεννημένοι να κάνουμε λάθη. Πιθανά μαθαίνουμε από αυτά, αν και η ιστορία έχει δείξει ότι σπάνια κάποιος δε θα επαναλάβει το ίδιο λάθος. Δεν είναι δύσκολο να νομίζεις οτι προοδεύεις αλλά στην πραγματικότητα να χτίζεις σε λάθος θεμέλια. Αντίθετα είναι πολύ εύκολο, η νέα σου ζωή, παρ'ότι δεν έχει καμία σχέση με αυτό που ονειρευόσουν, να είναι τόσο βολική που με δυσκολία θα την άλλαζες (πλέον).

Κάπου εδώ υπεισέρχεται ο παράγοντας του 'πλέον'.

Πότε έιναι 'πλέον αργά' για ένα νέο ξεκίνημα;
υπάρχουν όρια ή μπορείς απλά να συνεχίσεις αέναα να μουσκεύεις τη σελίδα σου σε χλωρίνή;

απογοήτευση, θυμός και προσπάθεια (σε έναν φαύλο ίσως κύκλο) ή συμβιβασμός, σταρχιδισμός και βόλεμα;

Υπάρχουν πολλές εναλλακτικές προσεγγίσεις με τις οποίες δεν ασχολούμαι (τουλάχιστον προς το παρόν) μιάς και τώρα στο μυαλό μου κυριαρχούν αυτά τα δύο, σαν ένα ισχυρό, μαγνητικό δίπολο.

αρκτική ή ανταρκτική;

σε γουστάρω, γαμώτο...

και δεν ξέρω τί θα κάνω.
ίσως σε αφήσω για πάντα.
δεν οδηγεί πουθενά

blank

tonight, i'm cleaning out my closet.





(σκέψεις)
θα θελα να είχες προσπαθήσει παραπάνω
θα θελα να με είχες ακούσει όταν έπρεπε
θα θελα να ήταν όλα όπως παλιά
θα θελα απλά να γινόταν
θα θελα ...
αλλά δεν γίνεται. και δυστυχώς τελειώνει εκεί. και αυτή τη φορά, δε θα υπάρξουν κρυφές ματιές. ούτε ένα απλό ''γειά''. τίποτα. η ζωή είναι δική σου. γράψε ότι θες. ξέσκισέ τη σε χίλια κομμάτια. μόνο θυμήσου όσα έιχα πει.
i'll miss u...

High school memoire / DIY Vol.2: Recycle

Ναι, έχω περάσει και εγώ από αυτό που λέγεται λύκειο..
Δεν μπορώ ακόμα να εκτιμήσω σωστά εάν κατά τη διάρκεια αυτών των 3 χρόνων αποκόμισα κάποια πράγματα από'κει μέσα, ή εάν απλά έχανα το χρόνο μου.
Απορώ τί να κάνουν κάποιοι παλιοί συμμαθητές. Είναι αλήθεια ότι περίμενα πως θα χανόμασταν κάπως μετά την Γ λυκείου αλλά όχι και έτσι! Φαντάζομαι ισχύει αυτό που λένε ότι στο λύκειο κάνεις παρέα με όποιον σου σερβίρουν και απλά αναγκάζεσαι να συμβιβαστείς, διαλέγοντας άτομα που είτε ταιριάζετε στα ενδιαφέροντα (πράγμα σπάνιο), είτε αντέχετε να διαβάζετε μαζί στο διάλλειμμα.
Ναι, δεν το αρνούμαι, περίμενα κάποια συγκεκριμένα άτομα να είναι μαζί μου ακόμα, αλλα προφανώς αυτό δεν συγκαταλεγόταν στις, μετά το λύκειο, επιλογές τους. Δε βαριέσαι? Στο τέλος τέλος, απλά καταλαβαίνεις τι πραγματικά παίζει... πέφτεις από τα σύννεφα και απλά μαθαίνεις. Προχωράς και στο δρόμο βρίσκεις φίλους που είναι ίσως για μιά ζωή!



Αλλαγή θέματος.

Μόνιμες στήλες: DIY

Ανακύκλωση

Τί θα χρειστείς:
1) Σακούλα μπλέ πλαστική, κατά προτίμηση της εταιρίας ανακύκλωσης (ή από το ΙΚΕΑ)
2) Σκουπίδια που ανακυκλώνονται (με αυτό το σήμα στη συσκευασία)

3) Αρκετή καλή θέληση


ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ

1) Καταναλώνεις το οτιδήποτε
2) Καθαρίζεις τη συσκευάσία
3) Τη βάζεις στη σακούλα
4) Αδειάζεις τη σακούλα στους ειδικούς μπλε κάδους
5) Αγοράζεις προϊόντα που κάτι σου θυμίζουν.... ναι, κάποια στιγμή τα είχες ξαναχρησιμοποιήσει (μπορεί το ΟΜΟ τότε να ήταν Ariel, αλλά αυτό δεν έχει καμία απολύτως σημασία)
6) Εξοικονομείς φυσικούς πόρους και ενέργεια


Είναι τόσο απλό, και όμως μόνο το 8% των σκουπιδιών στην Ελλάδα ανακυκλώνονται. Γιατί?
Τα έχουμε ξανακούσει......
Έλλειψη παιδείας, μπλα μπλα μπλα, έλλειψη ενημέρωσης, μπλα μπλα, σταρχιδισμός, μπλα μπλα μπλα, ωχαδερφισμός, τελεία.

Και μετά αναρωτιέσαι αν είσαι πιό έξυπνος από ένα δεκάχρονο. lol!